Een schedelelektrode is geen plakkertje

Ik weet het nog heel goed, onze kinderen werden in het ziekenhuis geboren en om ze goed in de gaten te houden kreeg ik een inwendig CTG wat ze vastmaken aan het hoofdje van de baby.
Dat zou mij meer bewegingsvrijheid geven en wie wil dat nu niet?

Maar zo eenvoudig is die schedelelektrode helemaal niet.
En ik baal er toch wel van dat ik dit zelf niet wist als voormalig verpleegkundige.
Ik vertrouwde op de kennis van de verloskundige aan mijn bed en dat dit dus het best was. Maar voor wie is dit eigenlijk het beste? Voor mij als bevallende moeder, voor het personeel of voor de baby in de buik?

Laat me eerst even uitleggen wat een schedelelektrode is.
Dit is een draadje met aan het uiteinde een schroefdraadje die in het hoofdje van je baby wordt gedraaid. Geen plakkertje dus die op het hoofdje wordt bevestigd. En dat had ik voor mijn opleiding als intuitief babycoach nooit eerder gehoord.
Afgelopen week ontplofte mijn social media met berichtgeving over deze schedelelektrode en voelde ik dat ook ik een steentje mag bijdragen aan bewustwording hierover.

Stel je eens voor, je ligt als baby nog veilig in de baarmoeder en je geboorte is begonnen.
Dan voel je ineens vingers van vreemde mensen op je hoofd die je pijn doen. Ze draaien iets IN je hoofd. Hoe veilig denk jij dat je baby zich nu nog voelt?

Laat me nog een keer duidelijk zeggen dat het geen plakkertje is of OP het hoofd wordt geplaatst. Het is een snoertje wat IN het hoofdje van je baby wordt gedraaid. Vaak gaat de hartslag van je baby ook (tijdelijk) omhoog, het is namelijk pijnlijk. En ik weet nog dat ze tegen mij zeggen dat ze er niets van voelen. En ik, ik geloofde dat.

Een schedelelektrode gaat IN het hoofd en niet OP het hoofd.

Ik heb meerdere bezwaren voor deze handeling.
Ik vraag me serieus af of er gekeken wordt naar wat het beste is voor baby.
En ook voor mama, want zij weet niet dat het pijn doet bij baby en kan baby dus ook niet voorbereiden of troosten.
Er is Informed Consent, dat is officieel verplicht. Dat betekend dat er voorafgaand toestemming moet worden gevraagd (bij elke medische handeling, niet alleen bij het plaatsen van een schedelelektrode) én dat er wordt uitgelegd wat de voor- en nadelen zijn.
De voordelen heb ik wel gehoord, meer bewegingsvrijheid en het meet nauwkeuriger. Super dacht ik, ik kan meer bewegen en baby wordt super goed in de gaten gehouden.

En als er nood is dan is het natuurlijk super fijn dat dit bestaat.
Maar mijn bevallingen waren alleen maar voor de zekerheid in het ziekenhuis, er was verder geen enkel probleem (toen de elektrode werd geplaatst).
En die bewegingsvrijheid vond ik niet zo heel groot met een snoer tussen je benen waarvan je weet dat die aan je baby vastzit.
Nog even voor de duidelijkheid ook monitoren is een ingreep wat je gedrag en beleving beïnvloed. Dus overweeg of jij en baby dit nodig hebben samen met je verloskundige of gynaecoloog.

In mijn ideale wereld zijn de professionals om het bed de beschermers van het geboorteproces die ervoor zorgen dat er geen ongewenste verstorende energieën in het geboorteveld komen. Het is van essentieel belang dat de bevalhormonen rijkelijk kunnen stromen. En dat kan alleen wanneer jij je veilig en op je gemak voelt. Je richt alle aandacht naar binnen en volgt je lichaam dat de weg wijst.
En die CTG (of het nu met banden of een electrode is) is net een meekijkend oog, vanuit de zusterpost kijken ze met je mee. Dat voelde voor mij helemaal niet veilig.
Dat ze de schedelelektrode op deze manier hebben gezet, zonder overleg (wel met éénzijdige uitleg) is wat mij betreft niet respectvol. Zo zijn ze niet aanvullend op de reis naar binnen die je aan het maken bent. Tenminste niet voor mij.

Hoe was dit voor jou of hoe kijk jij hier tegen aan?

Wil jij meer weten over hoe jij je baby kunt verwelkomen?

Woensdag 11 november geef ik hier een gratis webinar (online lezing) over.
Ben jij erbij?

Wil jij je ervaring met me delen in mijn veilige community Intuïtief Moederschap? 
Druk dan op de knop hieronder.