Hier kan ik je niet een éénvoudig antwoord op geven.
Je kunt je nog zo goed voorbereiden (en dan is goed voor mij misschien wel iets anders dan voor jou) dat is geen garantie voor een droombevalling.
Wel merk ik bij mijn klanten dat wanneer ze zich voorbereiden op hun droombevalling én op plan B en plan C een op papier traumatische bevalling helemaal niet zo traumatisch ervaren wordt.
In de meeste gevallen komt het trauma door je niet gehoord en gezien voelen. Doordat er voor je of over je wordt beslist. En buiten dat dat emotioneel echt moeilijk te verteren is, kan dit wettelijk gezien ook niet. Jij moet altijd toestemming geven.
Maar hoe weet je nu waar jij toestemming voor geeft wanneer jij je niet hebt voorbereid?
Hoe weet je dan of er ook nog andere opties zijn? Wordt jouw gevoel als moeder meegenomen in het besluit, is een verhoogd risico een groot risico? Of is een verdubbeling in risico een groot risico, want van 0,01 % kan naar 0,02 % kans is een verdubbeling, maar nog steeds een zeer klein risico.
Ik heb verschillende bevallingen meegemaakt en ik heb er helaas ook wat trauma’s aan overgehouden. Geen hele grote trauma’s, maar wel groter dan ik ze had bedacht.
Bij de bevalling van onze eerste werd ik overvallen door de pijn die de verloskundige me had gedaan, door het randje weg te masseren. Terwijl we ook hadden kunnen wachten. Ik had zelfs nog in de douche gekund. Maar ik durfde niet van mijn bed af, want het zou zo beginnen. Doordat ik niet naar mezelf kon luisteren, omdat ik de regie aan mijn verloskundige gaf, ging het van kwaad tot erger. Ik vertrouwde niet meer op mezelf of op mijn lijf. Wanneer je niet meer op jezelf of je lijf kunt vertrouwen, waar moet je baby dan op vertrouwen? Hierdoor zijn we uiteindelijk in het ziekhuis beland en onze dochter werd gehaald met een vacuümpomp. Wat een stress.
Er werd me op dat moment weinig uitgelegd. Volgens mij dat de verpleegkundige uitlegde wat de gynaecoloog ging doen. Ik werd voor mijn gevoel niet eens als volwaardige gesprekspartner gezien, laat zien als een moeder.
Toen ik jaren later in het verbouwde geboortecentrum ging kijken voelde ik hoe zwaar dat was geweest en hoe ik dit gevoel ver weg had geduwd. Ik had namelijk een wolk van een baby en ‘moest’ gelukkig zijn.
Wanneer ik een goede (HypnoBirthing®) cursus had gevolgd, had ik mijn opties geweten.
Had ik die van te voren met mijn zorgverlener besproken. Had mijn partner precies geweten wat ik (en wij) graag wilden en niet wilden. En had hij dit proces bewaakt. Dan had ik kunnen ontspannen en was die pijn heel anders geweest. Dan had de verloskundige echt geen randje weggemasseerd en was ik daardoor niet in de stress geschoten. Want door die stress en pijn kwam ik niet meer in mijn bubbel, voelde ik geen ontspanning en daardoor waren die fijne hormonen die de pijn verdoven, me heerlijk verliefd en ontspannen laten voelen afwezig. Ook onze dochter voelde deze spanningen en ook zij miste die fijne hormonen, dus ook zij vond het erg spannend en had pijn.
Een goede voorbereiding kan dus veel leed voorkomen.
En kan jouw bevalling een droombevalling geven.
Maar het is geen garantie. Daarom vind ik het ook zo belangrijk dat je ten alle tijden kunt ontspannen (dat leer ik je dan ook) en kunt meebewegen in elke situatie (daar bereid ik je op voor!)
Stuur met gerust een bericht wanneer je hier een vraag over hebt.
Tip!
Elke week ben ik aanwezig in mijn facebookcommunity ‘Voorbereiden op je bevalling’. Het is een groep waar we elkaar kunnen helpen en met elkaar kunnen delen.
Super leuk als je lid wordt.
Voorbereiden op je Bevalling