In de vorige blog ‘Waarom huilen baby’s? – Deel 1 De voordelen’ had ik het over mijn dochter die 10 maanden lang ’s nachts huilde. En dat ik zo graag wilde weten waarom ze zoveel huilde. Ik wilde zo graag weten wat er aan de hand was en had het gevoel dat ik faalde als moeder. Ze was ons tweede kindje, ik had al geoefend. Ik moest nu toch wel weten hoe ik onze baby moest troosten?
Onze dochter had een moeilijke geboorte achter de rug. Zij had de navelstreng 2 keer om haar hoofd gestrengeld, waardoor de navelstreng te kort was om via de normale manier geboren te worden. Elke keer als ze verder indaalde hing ze zichzelf een beetje meer op. Haar hartslag werd ook erg laag. Dus werd het een spoedkeizersnede. Ze had pijn in haar hoofd van de omknelling van de navelstreng, je kon nog 2 dagen zien waar die om haar hoofd had gezeten. Daarbij was ze bang, doodsbang dat ze dood zou gaan.
Even terug naar de theorie.
Er zijn meerdere oorzaken van huilen en in deze blog ga ik er een paar belichten, zodat jij bij je eigen baby (of kind) kunt achterhalen wat zijn oorzaak is van het huilen. Gelukkig zijn niet alle oorzaken zo heftig als bij die van mijn dochter.
6 Oorzaken van spanningen bij baby’s, dus redenen van huilen kunnen zijn:
Trauma voor of tijdens de geboorte
Tijdens de geboorte heb ik toegelicht met het voorbeeld van onze dochter. Verder kun je denken aan een vroeggeboorte, een snelle bevalling of een hele trage. Een bevalling met complicaties of het ingrijpen op de natuurlijke bevalling, denk dan aan toediening van medicijnen, vacuümpomp of tang of keizersnede. Maar ook de plotselinge sensaties als kou, fel licht, harde geluiden, bij moeder worden weggehaald kunnen verwarrend en beangstigend zijn voor jouw baby.
William Emerson, specialist op het gebied van prenataal en geboortetrauma, heeft vastgesteld dat 55 procent van 200 baby’s uit een testgroep tekenen vertoonde van matig tot ernstig geboortetrauma (Emerson 1987). Baby’s waarvan de moeder een moeilijke bevalling had, huilen meer dan baby’s van moeders die een meer ontspannen bevalling hadden.
Vóór de geboorte is dus tijdens de zwangerschap. Jouw baby voelt alles wat jij voelt als zijn eigen gevoelens, omdat hij nog niet kan scheiden waar hij eindigt en mama begint. Tijdens de zwangerschap kunnen er allerlei dingen gebeuren die voor jouw baby emotioneel zijn, denk aan ontslag, een ziekenhuisopname, verhuizen, sterven van een dierbare, een scheiding ed. Kitzinger heeft in 1989 al gezien dat studies uitwijzen dat de kinderen van moeders die tijdens de zwangerschap erg gestrest zijn geweest, bijvoorbeeld door emotionele, financiële, medische of gezinsproblemen, meer huilen.
In een volgende blog ga ik dieper in op de hierboven genoemde geboortetrauma’s.
Onvervulde behoeften
De makkelijkste is vaak, honger. Je baby huilt en als je in de buurt van zijn mondje komt zie je dat hij wil drinken. Wat moeilijker wordt het als hij moe is of te moe is. Of als hij het te koud of te warm heeft, of als hij niet lekker ligt, of als hij geschrokken is. Dit huilen is meestal makkelijk op te lossen, door je lijfelijke contact, je liefdevolle stem en je aandachtige aanraking. Door het uitproberen van dingen zoals een schone luier, voeding geven, anders liggen, speeltjes weghalen leer je als ouder wat er aan de hand is.
Overprikkeling
Tja, helaas ontkomen we daar niet aan. Onze baby’s willen alles zien, horen en meemaken. En weten hun eigen grenzen nog niet zo duidelijk waardoor ze snel over hun grens heen gaan. Huilen betekent hier dan ook dat er over zijn grens is gegaan (dat is ook vaak waarom kinderen of wij zelf huilen).
Het beste werkt dan ook prikkelreductie, het weghalen van de prikkels. Of als dat niet kan, weg gaan uit de prikkelrijke omgeving. Denk aan een verjaardagsfeestje of een bbq met de buurt. Super gezellig, maar er is ontzettend veel te zien, te horen en te voelen. Je baby voelt misschien wel voor het eerst zoveel mensen en energieën bij elkaar. De wandelwagen met de reiswieg geeft vaak al wat bescherming. Een mutsje (van zijde) kan helpen om minder indrukken binnen te krijgen. Of als je veel nieuwsgierigen hebt dan kan een draagdoek een uitkomst zijn, je baby voelt je letterlijk, ruikt en ziet jou en voelt wat jij voelt bij de contacten met je familie of buren. Dit zal je baby geruststellen.
Ontwikkelingsfrustraties
Wie kent het boek ‘Oei ik groei’ niet? Als je wilt weten wat er in het jonge leventje van je baby gebeurd, dan kun je in dit boek opzoeken welke ontwikkeling hij op welke leeftijd doormaakt.
Een ontwikkelingsfrustratie wordt in ‘oei, ik groei’ een sprongetje genoemd. Een sprongetje houdt in dat je baby (of kind) ineens heeft ontdekt hoe hij iets moet doen, bijvoorbeeld (achteruit) tijgeren of van 2 dimensionaal naar 3 dimensionaal kijken. Voordat hij een nieuwe vaardigheid onder de knie heeft, heeft hij dit niet tientallen, maar honderden keren geoefend. Net voordat ze deze vaardigheid onder de knie hebben voelen ze frustratie, waardoor ze om veiligheid en mama-contact vragen. Dit doen ze door te huilen.
Lichamelijke pijn
Dit huilen klinkt meestal anders dan alle andere oorzaken van huilen. Bij dit huilen wil je als ouder ook meteen kijken. Het is mijns inziens heel belangrijk dat je baby (of kind) ook mág huilen! Dus niet sussen met de woorden ‘ben maar stil’, ‘het valt wel mee’, ‘nou nou zo erg was het niet’.
Stel je maar eens voor dat jij van je fiets valt en je hebt echt pijn en iemand komt naar je toe en zegt een variatie op deze sussende woorden. Dan zou ik boos worden, en jij?
Het kan ook anders, iemand zegt: ‘ik zag je vallen, dat zal wel pijn doen?’ Dan voel je je gezien! Dan wordt de pijn al minder doordat iemand erkent dat jij pijn hebt. Bij een baby of kind kun je dan ook nog toevoegen, dat je best even mag huilen om de pijn weg te laten stromen. En een (lucht)kus geeft vaak dat beetje magie waardoor de pijn verdwijnt.
Beangstigende ervaringen
Denk aan schrikken van een masker, een gezicht wat geschminkt is, een deur die ineens dicht klapt, een ruzie tussen 2 dierbaren waarvan je baby niets begrijpt of een ziekenhuisopname.
Wanneer je baby in de war raakt van de ervaring, dan is die ervaring beangstigend. Hij kan niet verklaren wat er gebeurd en kan zich niet troosten.
Ook hier geldt dat hij jouw dan extra nodig heeft, hij wil je voelen, ruiken en zien. Daarnaast wil hij je geruststelling, hij wil voelen dat het goed komt en dat jij het vertrouwen hebt.
Herken jij deze vormen van huilen?
En heb jij nu handvatten wat je kunt doen om je baby te helpen wanneer hij huilt?
Uit mijn ervaring weet ik dat als je baby darmkrampjes heeft of een trauma heeft meegemaakt het huilen echt zo makkelijk niet te stoppen is. Je kunt er echt door met je handen in het haar zitten of zelf gefrustreerd worden omdat jij als mama van je baby niet weet hoe je hem kunt troosten of helpen.
Heb je vragen of hulp nodig, schroom dan niet om een gratis SOS-gesprek aan te vragen! Dat kan via whatsapp, via mijn contactformulier op mijn website
www.bianca-gerritsen.nl of via mail praktijk @ bianca-gerritsen.nl.
Wil je in een groep ervaringen delen word dan gratis lid bij
www.facebook.com/groups/helemaaljezelfzijn
Ik ben er voor je!
