Je zwangerschap en je niet goed voelen

Zwanger en je niet goed voelen

Je bent zwanger en je voelt je niet fijn, kun je dat vertellen?
Kun jij zeggen dat jij je niet fijn voelt, klote voelt of eenzaam voelt?

In mijn eerste zwangerschap was ik 25 jaar oud, dat hield in dat ik niemand om me heen had die zwanger was of werd. Ik stond hierin alleen. En thuis was ik de oudste, dus ook daar had ik geen voorbeeld of steun.
Ik vond het heel bijzonder om zwanger te zijn en een baby te krijgen, maar de misselijkheid, de rugpijn, de vermoeidheid vond ik verre van fijn. Ik was eindelijk zwanger, iets wat ik al mijn hele leven wilde. Mijn man was mijn jeugdliefde, dus voor mij was er geen reden om niet vroeg moeder te worden. Mijn man was er iets later klaar voor dan ikzelf. Dus toen het eindelijk zo ver was en ik zwanger was, hoe kon ik dan zeggen dat ik me niet fijn voelde. Dat ik minder wilde doen dat ik deed, dat ik vaker wilde rusten, dat ik een thuisblijvende moeder wilde zijn en daar het liefste nu al mee begon? Dat wilde ik allemaal niet aan mezelf toegeven, dus hoe kon ik dit dan uiten aan mijn man?

Dit is alweer bijna 20 jaar geleden en nog steeds merk ik bij klanten of vrienden dat je niet goed voelen niet altijd iets is wat makkelijk gezegd wordt. Dat het moeilijk is aan jezelf toegeven dat het tegenvalt of dat je last hebt van stress, spanningen, je lijf die niet meer doet wat je zou willen of de emoties die in een achtbaan lijken te zitten.

Ik zeg wel eens dat de ontsluiting van een bevalling niet begint tijdens de bevalling, maar in je zwangerschap. Door je te openen, door je gevoelens te voelen, door te voelen wat jij nodig hebt. Dat begint door jezelf toestemming te geven om je niet oké te voelen. Jij mag je verschrikkelijk voelen, je mag blij zijn dat je een baby aan het creëren bent, je mag balen van je lijf en je hormonen. En dat mag allemaal tegelijkertijd. Je kunt je én blij en verheugd voelen én balen van je lijf.

Ik hoor vaak dat die negatieve gevoelens niet goed zijn voor je baby.
Natuurlijk vind een baby het het allerfijnste wanneer jij je blij en gelukkig voelt. Die gevoelens voelt je baby namelijk ook. Maar je baby voelt haarfijn de gevoelens aan die je ontkent. Dus het heeft geen zin om jezelf geen toestemming te geven alles te voelen. Vergeet dan niet je baby gerust te stellen dat het niet aan je baby ligt, maar aan jou. En voel de liefde en de blijheid naar je baby stromen.

Door jezelf toestemming te geven, komt er meer ruimte vrij om je fijn of happy te voelen. En dat is geweldig, want de wet van aantrekking werkt dan met je mee. Hoe vaker jij je fijn en gelukkig voelt hoe meer van deze gevoelens er worden gemanifesteerd. Zo iets als wat aandacht geeft groeit.
Je hoeft je negatieve gevoelens dus niet te ontkennen of te maskeren. Ze mogen er zijn, ze zijn er meestal om je te beschermen. (Ze houden je vast op de plek, want veranderingen zijn spannend en eng.)

En als onverhoopt niet zo werkt, mail me dan! Dan kijk ik vrijblijvend met je mee.